سوره مبارکه الرعد آیه ۱۱
لَهُ مُعَقِّباتٌ مِن بَینِ یَدَیهِ وَمِن خَلفِهِ یَحفَظونَهُ مِن أَمرِ اللَّهِ ۗ إِنَّ اللَّهَ لا یُغَیِّرُ ما بِقَومٍ حَتّىٰ یُغَیِّروا ما بِأَنفُسِهِم ۗ وَإِذا أَرادَ اللَّهُ بِقَومٍ سوءًا فَلا مَرَدَّ لَهُ ۚ وَما لَهُم مِن دونِهِ مِن والٍ﴿۱۱﴾
برای انسان، مأمورانی است که پی در پی، از پیش رو، و از پشت سرش او را از فرمان خدا [= حوادث غیر حتمی] حفظ می‌کنند؛ (امّا) خداوند سرنوشت هیچ قوم (و ملّتی) را تغییر نمی‌دهد مگر آنکه آنان آنچه را در خودشان است تغییر دهند! و هنگامی که خدا اراده سوئی به قومی (بخاطر اعمالشان) کند، هیچ چیز مانع آن نخواهد شد؛ و جز خدا، سرپرستی نخواهند داشت!
هرگاه ملتى تصمیم بگیرد، اراده کند، اقدام کند، حرکت متناسب با هدفش را انجام دهد، آن وقت معجزه‌ى اجتماعى اتفاق مى‌افتد. البته در تحولات اجتماعى حق بودن کافى نیست. خیلى اوقات امواج باطل مى‌آید حق را لگدکوب مى‌کند و عبور مى‌کند. حق بودن به اضافه‌ى اقدام، عمل، اراده و به اضافه‌ى ایستادگى و پایدارى است که آن معجزه را تحقق مى‌بخشد. این پایدارى، این ایستادگى، این تصمیم و این فداکارى در صحنه‌ى جامعه و کشور ما به برکت همین اخلاصها، بینشها و بصیرتها که امروز در جمع جوانان مؤمن و بسیجى کشور ما متبلور است اتفاق افتاد، که یک نمونه‌ى باارزش آن را این‌جا مشاهده مى‌کنیم. اما آنچه بزرگتر از آن حادثه‌ى بزرگ و باورنکردنى بود، این است که نظام جمهورى اسلامى با وجود همه‌ى امواج متلاطم و خصمانه‌ى در پیرامون خود، هم ماند و هم رشد کرد .
