حق فرزند
امام زین العابدین علیه السلام در رساله حقوق مىفرماید:
«وَأَمَّا حَقُّ وَلَدِکَ فَأنْ تَعْلَمْ أَنَّهُ مِنْکَ وَمُضَافٌ إِلَیْکَ فِى عَاجِلِ الدُّنیَا بِخَیْرِهِ وَشَرِّهِ، وَأَنَّکَ مَسؤولٌ عَمَّا وَلَّیْتَهُ مِنْ حُسْنِ الأَدَبِ وَالدَّلَالَةِ عَلى رَبِّهِ عَزَّوَجَلَّ وَالمَعُونَةِ لَهُ عَلى طَاعَتِهِ فَاعْمَلْ فِى أَمْرِهِ عَمَلَ مَنْ یَعْلَمْ أَنَّهُ مُثَابٌ عَلى الإِحْسَانِ إِلَیْهِ مُعَاقَبٌ عَلَى الإِسَاءَةِ إِلَیْهِ» .
حق فرزندت بر عهده تو این است که بدانى او از تو به وجود آمده و در نیک و بد زندگى و خیر و شرش وابسته به تو است و آگاه باشى که در حوزه سرپرستى وى، مسؤول ادب و تربیت سالم او مىباشى و وظیفه دارى که او را به پروردگارش راهنمایى کنى و در اطاعت از فرمانهاى الهى یارىاش نمایى. لازم است رفتارت در تربیت فرزندت همراه با احساس مسؤولیت باشد، رفتار کسى که بداند در خوبى تربیت فرزند داراى پاداش است و در بدرفتارىاش نسبت به فرزند سزاوار کیفر و عقاب است.
